Principal … Bobby Moynihan
Thomas Dultan … Pete Davidson
Rooney … Kyle Mooney
Mr. Bunting … Fred Armisen
Kelaw … Beck Bennett
Jay Pharoah
Jon Rudnitsky
Principal: Sit down! Zoals jullie allemaal weten, zal Mr Bunting geen les meer geven hier in Windermere. Zijn onorthodoxe methodes hebben genoeg schade aangericht. Als je directeur, neem ik deze les over tot het einde van het jaar. Mr. Dultan, vertel me alsjeblieft waar je gebleven was in het tekstboek.Mr. Rooney, aangezien Mr. Dultan niet gestoord kan worden, waar bent u gebleven?
Rooney: nou meneer, we hebben een beetje overgeslagen.
Hoofdsom: Boete Dan beginnen we bij het begin. Mr–
Mr Bunting: Pardon. Ik kwam mijn contactadvertenties ophalen. Zal ik na de les terugkomen?
Principal: haal ze nu, Mr Bunting. Mr Kelaw, ga verder. Lees voor op pagina één.
Kelaw: we hebben alle pagina ‘ s eruit getrokken, meneer.
Jay: en veranderde ze in hoeden.
hoofdsom: hoewel u de mijne kunt lenen. Nu, lees.
Kelaw: poëzie moet niet leuk zijn. Het zou onderdrukkend moeten zijn en de lezer zou het moeten haten. Gedichten zijn van honderd jaar geleden. Ze zijn geschreven door een stel dode mannen om kinderen te straffen. De kunst in het algemeen is voor vrouwen en homoseksuelen. Als je een gedicht leest, moet je nooit emotie voelen. Kortom, gedicht stinkt.
Mr Bunting, we wilden niet dat u ontslagen werd. We moesten dat papier tekenen.
Principal: ga zitten, Mr. Dultan.
Mr. Bunting: het is goed, Thomas. Het is goed.
Principal: Leave, Mr. Bunting. Nu.
Rooney: ik zing mijn lied voor iedereen om te horen.
principaal: ga onmiddellijk zitten.
Jay: I sing my song for all to hear.
opdrachtgever: Ik zal u beiden van school sturen als u niet onmiddellijk gaat zitten.
Mr Bunting, alstublieft.
Jon: I sing my song for all to hear.
Kelaw: Ik zing mijn lied voor iedereen om te horen.
Thomas: I sing my song –
Mr. Bunting: Alright, I ‘ m gonna take off. Jullie hebben mijn e-mail en alles, toch?
hoe nuttig was dit bericht?
dit bericht is het laatst gewijzigd op 30 mei 2020 16: 15